/Konkursy/Zadania/Kombinatoryka/Konfiguracje na płaszczyznie

Zadanie nr 9765802

Uzasadnić, że n prostych może podzielić płaszczyznę na maksymalnie n(n+-1) + 1 2 obszarów.

Wersja PDF

Rozwiązanie

Sposób I

Jeżeli oznaczymy maksymalną liczbę obszarów, na które może podzielić płaszczyznę n prostych, to mamy a1 = 2 oraz an+ 1 = an + (n+ 1) . Spróbujmy wyjaśnić tę drugą równość. Prowadząc n+ 1 prostą, przetniemy co najwyżej n wcześniej narysowanych prostych, czyli n + 1 poprzednio istniejących obszarów.


PIC

Każdy z tych obszarów dzielimy na dwa, więc dochodzi n + 1 nowych obszarów. Zatem

an = an −1 + n = an− 2 + (n− 1)+ n = = ⋅⋅⋅ = a1 + 2 + ⋅⋅⋅ + n = 1 + 1 + 2 + ⋅⋅⋅ + n = n-(n-+-1) = 1 + 2 .

Sposób II

Powyższe rozwiązanie mogliśmy zgrabnie zapisać przy pomocy indukcji.

Dla n = 1 mamy jedną prostą, która dzieli płaszczyznę na 2 obszary. Z drugiej strony

1⋅(1-+-1)- 2 + 1 = 2,

czyli się zgadza.

Załóżmy teraz, że n prostych dzieli płaszczyznę na co najwyżej n(n+1) 2 + 1 obszarów. Podobnie jak w poprzednim sposobie zauważamy, że prowadząc n + 1 prostą tworzymy co najwyżej n+ 1 nowych obszarów (bo prosta ta przecina co najwyżej n prostych, czyli n + 1 obszarów). Zatem n + 1 prostych dzieli płaszczyznę na co najwyżej

n(n + 1) ( n ) (n + 1)(n + 2) ---------+ 1 + (n + 1 ) = (n+ 1) --+ 1 + 1 = ---------------+ 1, 2 2 2

co kończy dowód indukcyjny.

Wersja PDF
spinner